ในยุคแรกเริ่มบรอนซ์เป็นวัสดุหนึ่งในหลายๆ วัสดุที่มนุษย์ค้นพบ เครื่องมือ เครื่องใช้ อาวุธ เหรียญและวัสดุอื่นๆ อีกมากมาย ที่ผลิดจากบรอนซ์ ซึ่งมีความแข็งแรงทนทานมากกว่าหินและวัสดุเนื้ออ่อน ประเภทอื่น ด้วยความแข็งแรงของบรอนซ์ มันจึงนำมาใช้ในงานศิลปะ การถอดพิมพ์ขี้ผึ้ง จึงถูกนำมาประยุกต์ใช้ในการผลิตงานศิลป์

ขั้นตอนการผลิตเริ่มจากการที่นำชิ้นงานหลัก มาทำพิมพ์ยาง ซึ่งมีขนาด รูปแบบ รายละเอียดเหมือนกับชิ้นงานหลัก ซึ่งเราเรียกงานชิ้นนี้ว่า "แม่พิมพ์ยาง" หลังจากนั้น เราก็จะนำขี้ผึ้งมาต้มให้เหลวจนเป็นน้ำ แล้วนำไปเทลงในพิมพ์ยาง รอจนขี้ผึ้งแข็งตัวจนเห็นรายละเอียดเหมือนชิ้นงานหลัก แล้วจึงแกะขี้ผึ้งออกจากแม่พิมพ์ยาง ซึ่งเราสามารถสร้างชิ้นงานได้มากมายจากแม่พิมพ์ยาง หลังจากนั้น เราจะเอาบรอนซ์ที่หลอมด้วยความร้อนสูงจนเหลวเป็นน้ำเทลงในแม่พิมพ์ขี้ผึ้ง รอจนบรอนซ์แข็งตัวขึ้นรูป แล้วจึงแกะแม่พิมพ์ขี้ผึ้งออก นำชิ้นบรอนซ์นั้นมาตัดเชื่อมและประกอบเป็นชิ้นงานประติมากรรม ขั้นตอนสุดท้าย คือ นำประติมากรรมนั้นมาตกแต่งด้วยความร้อน เพื่อให้ผิวของโลหะ มีความเงางาม สวยงามและคงทนยิ่งขึ้น